bn. gebruikelijk

adj. (orts) üblich

adj. conventional, habitual

adj. accoutumé, habituel; conventionnel

a. biasa, lazim, jamak, sesuai dgn kebiasaan, sesuai dgn adat

agg. consueto, ordinario, usuale, abituale; solito; (Dir) consuetudinario

n. zbiór praw i zwyczajów
a. zwyczajowy, powszechny

adj. costumário, costumeiro

a. obişnuit, uzual, ordinar, uzitat, îndătinat, cutumiar {jur.}, cutumă: de cutumă, nelipsit

прил. обычный, привычный, основанный на опыте

adj. acostumbrado, consuetudinario, convencional, de rigor, habitual, rutinario, usual

a. звичайний, звичний

επίθ. συνηθισμένος, συνήθης

s. alışılmış, geleneksel, adetler gereğince, alışılagelmiş

‏عرفي، معتاد، مألوف‏

(形) 习惯的, 原来的, 惯常的

(形) 習慣的, 原來的, 慣常的

a. प्रथागत

(形) 習慣的な; 慣例の

형. 관례적인, 습관적인, 관습적인

n. sách chép tập quán
a. thành thói quen